BU ŞİİR SANADIR ÇOCUK

Bu Şiir Sanadır Çocuk.

Savaş nedir,

Bilir misin çocuk?

Barış nedir

Bilir misin?

Ölüm dedi birisi,ölüm!

Haydi ileri!

“Vurun acımayın!”dedi öbürü.

Savaştılar.

Ölenler şehit,yaralananlar gazi.

Bitmişti mermileri,

Barış dedi birisi sonra.

Öbürü de barış dedi.

Barıştılar.

Yıllar geçti,toparlandılar.

Unutmuşlardı acıları,ölümleri.

Bu arada boş durmamıştı fabrikalar.

Yeni silahlar,yeni mermiler.

Stoklar çoğalmıştı.

Ölüm dedi birisi,ölüm!

Haydi ileri!

“Vurun acımayın!”dedi öbürü.

Joistike basmıştı çocuk.

New game.

Bomba atıyor uçakları,tankları.

Çok hızlı hareket ediyordu parmakları.

Belli ki bu oyunu

Ondan iyi oynayan yok.

Annesi çağıyor yan odadan.,

“Oğlum yemek hazır!"

Yer ağlıyor,gök ağlıyor.

Yıkıntılar içinde

Bir çocuk,bir hayat yitmiş,

Baş ucunda annesi ağlıyor.
Bir kadın,bir hayat gitmiş,
Başında çocuğu ağlıyor.

Çocuk kendinden geçmiş,

Ölüm kusuyor parmakları.

Gözü görmüyordu ölenleri.

Tek düşüncesi

Düşmanını  yenmekti.

Yenemedi.

Game Over.

Acıkmıştı çocuk.

Yeni oyun bekleyebilirdi.

Toparlanmak gerekti biraz.

Yan odaya geçti.

Hayat kaldğı yerden
Devam ediyordu.
                                Turgay Kaplan