İLK SAYFALAR

İLK SAYFALAR

Sevgili günlük

Ben sana onu

Daha anlatmadım.

Bir görsen

Sen onu

Bir görsen.

Ne güzel gülüyor.

Ah bir görsen.

İlk onu sevdim ben.

Ondan sonrası olsa da

Öncesi olmadı.

Nasıl da sevmiştim

Ben onu.

Bir bilsen.

Ayrıldık şimdi.

Başkası var şimdi kalbinde.

Mutlu olur inşallah.

Maziye bakar da bir gün

Bir ah çekip

Anar mı beni.

Bir zamanlar

Beni sevdiğini söyler mi bilmem.

İnkar etse de.

Söz uçar,yazı kalır.

Her şeyi anlatıyor

Bu ilk sayfalar.

O GÜN

O GÜN

Seni sevdim

Ahhh!

Ben seni çok sevdim.

Ne güzel günlerimiz oldu seninle.

Unutamam ki,

Yeniden yaşıyorum.

Bu anılar hapishanesinde.

“Seni seviyorum.” demiştin ya

Bir gün.

İşte o günün sayfasındayım,

Bu gün.

Hatıralarda ilgi ister,

Bakım ister.

Bir ah çekip

Tozunu alıyor.

Okuyor,okuyor,

Tekrar tekrar okuyorum.

Bana o günden anı kalan

Bu iki sözcüğü.

“Seni seviyorum.”

SEVGİLİ GÜNLÜK

SEVGİLİ GÜNLÜK

Sevgili günlük.

Bir gün olurda bulunur,

Açılırsa sayfaların.

Sen konuş,susma,

Seni herkeslerden gizledi.

Seni çok sevdi de.

Senin için

Her şeyden vazgeçti de.

İlk günümüzü anlat ona.

Heyacanını yazarken sayfalarına,

Titreyen ellerini,

Hissettim de.

Bir sen bilirsin herşeyi,

Bir de kalemim.

Sen konuş,susma.

Sırdaşım,yalnızlığa tutsak,

Mısralarımın hapishanesi.

Sen konuş,susma.

Turgay Kaplan

ÇİÇEK OLAN ÇOCUKLAR

ÇİÇEK OLAN ÇOCUKLAR

“Çiçek olun çocuklar!”

“Hah şöyle

Uslu durun bakalım!”

Derdin öğretmenim.

Kızgın kızgın bakarak.

Hayır derdim

Ben ama.

En masum ve duygusal

Yanımdı bu benim.

Çiçek gibi güzel olmak.

Çok sevdiğim çiçekle

Vurdun beni öğretmenim.

Çiçek olduk.

İtiraz etmeyen,

Her şeye boyun eğen

Birey olduk öğretmenim.

ANILAR HAPİSHANESİ

ANILAR HAPİSHANESİ

Kırılmış kilidi

Anı defterimin.

Kaçışmışlar

El değmemiş

Sensizliğe müebbet mısralarım.

Çok can yakmış

Aşk hükmünde kararların.

Sorgusuz sualsiz,

Zindanlara atılmış,

Hiç gülmemiş,hep ağlamış.

Kimse görmemiş,kimse bilmemiş.

Aşkından inlemiş.

Sensizliğe müebbet mısralarım.

Görüş günü nedir bilmemiş,

Güneş yüzü görmemiş,

Sayfaların arasına koyduğum

Sensizliğe müebbet

Kurumuş gül yapraklarım.

Gamzeli gülüşüne yakalanmış,

Belki bin kez öpülmüş

Sensizliğe müebbet

Sararmış ıslak fotoğrafların.