ÖLÜMLE HER ŞEY BİTTİ Mİ SANIRSIN (TAYFUN EROL'A)

ÖLÜMLE HER ŞEY BİTTİ Mİ SANIRSIN

Belki fotoğraflarda

Belki söylediğin şarkılarda.

Belki bir dostlar masasında,

Atarken bir tek,

Ararız,özleriz.

Bazen anılara

Şen kahkaha atar,

Bazen de hüzne yatarız.

Bazen kavgamıza katar,

Yumrukları sıkarız.

İsyan ederiz

Seni bizden alan akli dengeye.

Yıllar geçer,

Belki bir yerde

Bir öğrencin çıkar karşımıza,

Pırıl pırıl.

Ben Tayfun öğretmenin

Öğrencisiyim der.

Seni konuşuruz.

Belki ondan tekleyen kalbimize

Çare bulmasını isteriz.

Belki biri de 
Trafiği durdurup,

Karşıdan karşıya geçirir.

Yıllar bizi yıpratıp

Atarken albümlere

Sen hep aynı kalacaksın,

O güzel gülüşünle.

                  Turgay KAPLAN

ÖLÜMLE HER ŞEY BİTTİ Mİ SANIRSIN

KORKMAZLARA

 

KORKMAZLARA

DÜŞTÜĞÜNDE SEN

Yeşil bir yapraktın

Düştüğünde sen.

Hiç görmedim

Yeşil yaprağın

Kendiliğinden

Düştüğünü ben.

Özündeydi

Özgürlüğün.

O yüzden

Kurşun gibi ağırdın.

Ses getirdin

Düştüğünde.

Direndin

Hoyrat,zalim rüzgara.

Direnip tutundun

Toprağa.

Yeniden ağaç oldun,

Toplandı gölgende

Milyonlar.

                      Turgay Kaplan

                  

BİR ASLAN AĞLIYOR

ŞİİRLERİM

OLDU MU BE ARKADAŞIM

ÖPÜYORUM ELLERİNDEN

BEĞENİLMEYEN ŞİİR

BEĞENİLMEYEN ŞİİR

Vıcık vıcık

Yalan dolan

Evlenince solan

Bir aşk dizeleri değildi.

Beğenilmedi.

Dost görünüp

Gülmedi yalandan.

İçi dışı aynıydı,

İki yüzlü dizeler değildi.

Beğenilmedi.

Canım cicimle kandıran,

Sonra da canını alan.

Başında kavak yelleri estiren,

Dizeler değildi.

Beğenilmedi.

Yanıyorum,

Ölümüne seviyorum.

Sensiz yapamam gibi dizeler yoktu.

Beğenilmedi.