BEN SENİ ÇOK SEVDİM

                              

Ben seni çok sevdim,

Soğuk gecelerde,

Hep yolunu gözledim,

Çocukluk aşkım,beyaz meleğim.

Geceler boyu pencerede,

Perdeleri açıp açıp,

Gelişini gözledim.

Annem çok kızardı,anneannem de.

"Gece perde mi açılır,ne ayıp".

Bazen yağmurla geldin,

Bazen yalnız.

Deli borandın bazen,

Çok heyacanlanırdım,

Korkardım,

Evimiz başımıza yıkılacak diye.

Bazen nazlı nazlı geldin,

Huzur buldum,sevinç doldu içime.

Gelişin başkalarına sürpriz olurdu,

Sabah kalktıklarında.

Bana hiç sürpriz olmadı,

Senin gelişini herkesten önce ben görürdüm,

Sabahın ilk ışıklarına kadar,

İzlerdim seni.

İnsanlar geçerdi tek tük,

Çok kızardım.

Boyadığın resmi bozarlardı,

Hep öyle kalmanı isterdim,

Saf ve temiz.

Gidişin beni çok üzerdi,

O yüzden sevmem,

Sıcağı hiç.

Sen beni  sever miydin,

Hiç bilemedim.

Gözün yükseklerdeydi,

Onu çok iyi bilirdim.

Önce oralara uğrardın.

Oralarda yaşamak isterdim,

Kıskanırdım oraları.

Duyardım bazıları sevmezmiş seni,

Sen de çok kötü davranırmışsın onlara.

Artık sık gelmesende,

Çok seviyorum seni,

Benim kömür gözlü 
Beyaz Meleğim.
                            Turgay Kaplan
                                                   ikibinonbir/Bartın

BİR ASLAN AĞLIYOR

                                                                  BİR ASLAN AĞLIYOR

Ben İnkum’unun

Yeleli Deniz Aslanı

Koruyamadım sizi,

Sizin beni koruduğunuz kadar.

Bakar dururum,

Kıyıdaki çirkinliklere,iğrençliklere.

Siz hiç düşünmediniz neden

Bakar bu böyle diye.

Ama yıllar sonra anladınız,

İnkum elden gidiyor.

Ben hep ağladım,üzüldüm

Beni terk edip gittiğinizde,

Soğuk kış günlerinde,

Bakarak kıyıya.

Kıyıya baktım hep

Belki anlarlar diye

Ama siz hep bana baktınız,beni korudunuz,

Oysa İnkum elden gidiyordu,

Geçte olsa  anladınız:

"Aslan yattığı yerden,

Belli olur".
                                 ağustosikibinonbir/Bartın

Safir'den İstanbul Manzarası